این موزه توسط کیل برانچسی و لاریسا روس در دانشگاه اس سی آی آرک در راستای بررسی سیستم های مرتبط که هم ساختار فضایی ساختمان را اصلاح کرده، و هم انتظارات عملکرد ساختاری، حرارتی، صوتی و محیطی را بیان می کنند، طراحی شده است. پروژه یک مجموعه ی بافت محور از فضاها با هدف بررسی هنر معاصر تولید کرده است. فضای داخلی از طریق یک مجموعه از اَشکال دیده شده در مجاورت گالری های بزرگتر و کوچکتر شکل گرفته اند.

این فضاها بین گالری های بهم متصل که یک صفحه ی پیچیده در اطراف موزه را تولید کرده اند، شکل یافتند. چنانچه حرکت بین طبقه و دیوار را محو شد. سیرکولاسیون در درون و بیرون فضاهای گالری در یک حرکت مشابه که می تواند در برش دیده شود، چرخیده است. این حرکت پیوسته در نمای ساختمان توسعه می یابد. و در مجموعه ای از کاوش های طراحی در سازماندهی خطوط باریک متمرکز می شوند. نما به هم متصل شده، و توسعه یافته، و نهایتاً صفحاتی هم تراز را در وضعیت فضای داخلی تولید کرده است.