موارد خاص در اجرای سقف تیرچه بلوک

ایجاد بازشو در سقف:

در صورتی که عرض سوراخ از فاصله بین دو تیرچه مجاور کوچکتر باشد، کافی است که پیش از بتن ریزی دال بالایی، در محل سوراخ جعبه ای چوبی قرار داده و دور آن بتن ریخته شود و پس از گرفتن بتن، قالب را خارج نمایند.

چنانچه عرض سوراخ از فاصله بين دو تيرچه بيشتر باشد، (مطابق شکل زیر) تيرچه های مجاور آن را به صورت مضاعف اجرا كرده و لبه های بازشو را به وسيله تيرچه های كوتاهتر و آرماتور تقويتی می پوشانند.

نحوه اجرای بازشوی كوچك در سقف تيرچه و بلوك

سرانجام در صورتی كه مقطع مركب تيرچه های مضاعف برای تحمل بارگذاری مربوط ضعيف باشد، به وسيله تيرهای كمكی كه به تيرهای اصلی تكيه داشته باشند، محل بازشو مطابق شکل زیر تعبيه می گردد.

نحوه اجرای بازشوی بزرگ در سقف تيرچه و بلوك

جزئیات اجرای تیغه روی سقف تیرچه و بلوک:

در صورتی که تیغه در امتداد تیرچه ها واقع گردد، توصیه می شود که مطابق شکل زیر در زیر تیغه، تیرچه های مضاعف با کنترل محاسباتی اجرا گردد. در مورد تیغه های عمود بر امتداد تیرچه ها، وزن آنها به صورت بار گسترده در محاسبه لنگر خمشی تیرچه ها منظور می شود.

نحوه اجرای تیغه روی سقف تیرچه بلوک

سقف های طره ای (کنسول):

به طوری که در شکل زیر ملاحظه می شود، سقف تیرچه و بلوک طره ای را می توان به دو صورت اجرا کرد.

در حالت اول تنها تیرهای اصلی (بتنی یا فلزی) به صورت طره است و دو انتهای تیرچه بر این تیرهای طره ای قرار دارند. در این صورت تیرچه با تیرچه سقف های معمولی فرقی ندارد و مسائل محاسبه و اجرای آن وجه تمایزی نخواهد داشت.

در حالت دوم تیرچه ها معمولا به صورت یکسره است و آن قسمت که در خارج تکیه گاه ئاقع است، به شکل طره عمل می کند.

در این حالت اولا لازم است که مطابق شکل کلاف لبه در انتهای سقف طره ای اجرا شود، ثانیا بر خلاف سقف معمولی در اینجا لنگر وارده منفی بوده و در نتیجه ناحیه کششی مقطع تیر T شکل در بال و ناحیه فشاری در جان تیر قرار خواهد داشت.بنابراین باید آرماتورهای کششی در بال قرار داده شده و لازم است تا کنترل سطح مقطع آرماتور حداکثر مقطع انجام شود.محاسبات مربوطه مشابه محاسبات مربوط به عضو بتنی خمش است. چنانچه مقدار سطح مقطع آرماتورهای محاسباتی بیش از مقدار حداکثر مجاز مقطع باشد، میتوان طبق شکل زیر بر حسب مورد یک یا چند بلوک مجاور تکیه گاه را حذف کرد و پس از قالب بندب لازم بتن ریزی نمود. لازم است یاد آوری شود که نسبت ضخامت سقف طره ای به طول آزاد آن نباید کمتر از 0.1 باشد.

جزئيات اجرای سقف های طره ای (كنسول)

سقف های شيب دار با تيرچه و بلوك:

تيرريزی سقف های شيب دار به دو طريق میتواند انجام شود. در حالت اول، تيرچه ها در امتداد شيب و در حالت دوم، عمود بر امتداد شيب قرار می گيرند. چنانچه تيرچه ها در امتداد شيب باشند، تحت اثر خمش ساده و نيروی محوری قرار خواهند گرفت و اگر عمود بر امتداد شيب باشند، خمش آنها به صورت دو محوری، يا به عبارت ديگر،خمش مركب خواهد بود كه بسته به شرايط فوق محاسبات مربوطه بايد انجام گيرد. آنچه كه در عمل اهميت دارد، نحوه اتصال تيرچه به تكيه گاه است كه در شکل زیر چند نمونه از جزئيات اتصال های ممكن نشان داده شده است.

جزئيات اجرايی سقف های شيب دار با تيرچه و بلوك

جزئيات اجرايی سقف های شيب دار با تيرچه و بلوك

جزئيات اجرايی سقف های شيب دار با تيرچه و بلوك

آرماتور برشی مضاعف در محل تكيه گاه:

در صورتی كه آرماتور عرضی تيرچه از مقدار لازم برای تحمل نيروی برشی محاسباتی كمتر باشد، لازم است كه مطابق شکل زیر از آرماتور های عرضی برای تقويت تيرچه استفاده شود.

آرماتور برشی تقويتی

اجرای سقف با تيرچه های مضاعف:

به دليل محدوديت سطح مقطع آرماتور كششی و وجود تنش برشی زياد در تيرچه های خرپايی در سقف های با سربار زياد و دهانه های بزرگ، ميتوان مطابق شکل زیر سقف را با تيرچه های مضاعف اجرا نمود. محاسبات و محدوديت های اجرايی سقف با تيرچه های مضاعف، همانند سقف با تيرچه های منفرد است.

سقف با تيرچه های مضاعف

این سیستم سقف با جایگزینی بلوک های یونولیتی (پلی استایرن) به جای بلوک سفالی ضعیف تر و غیراستانداردتر می شود؛ زیرا:

1- یونولیت ها باید کندسوز باشند. عدم کندسوز بودن از مشکلات اساسی بلوک های یونولیتی است. در واقع ضوابط حریق در این نوع بلوک ها رعایت نمی شود.

2- بدلیل آنکه در بسیاری از کارگاه های تولیدی افراد سودجو مبادرت به تولید بلوک های یونولیتی می نمایند، چگالی این بلوک ها در حدود 7-8 کیلوگرم بر مترمکعب است، در حالیکه مطابق آیین نامه چگالی بلوک های یونولیتی باید در حدود 13-14 کیلوگرم بر مترمکعب باشد. پیامد این امر تغییر حجم یونولیت زیر بار ناشی از بتن ریزی می باشد. زیرا بلوک ها تا زمان گرفتن بتن و سخت شدن آن به عنوان قالب عمل می کنند.بدین ترتیب به جای 5cm بتن ریزی روی بلوک فراتر از 7cm بتن ریزی می کنیم و نه تنها بار سقف کاسته نشده که به مراتب افزایش پیدا می کند. همچنین این کاهش ارتفاع منجر به نزدیک شدن بدنه یونولیت به جان تیرچه شده و کاهش شدید عرض جان تیر T شکل را موجب می گردد، به طوری که جان 3-4 سانتیمتر تقلیل یافته و عملا تمام فرضیات طراحی از بین می رود.

3- در صورت عدم اجرای رابیتس یا توری مرغی، اندود گچ و گچ و خاک روی یونولیت پس از مدتی دچار ترک خوردگی و فروریزش می شود. بر خلاف تبلیغاتِ سازندگان مصالح یونولیتی که شیار را مجوز اجرای مستقیم نازک کاری می دانند، آیین نامه آن را رد می کند. بعلاوه ضخامت لازم گچ مطابق ضوابط حریق بر روی یونولیت ها تامین نمی شود و در آتش سوزی های کوچک تمام سقف فرو می ریزد.

4- مطابق آیین نامه اگر از سیستم سقف یونولیت و تیرچه استفاده گردد، به منظور جلوگیری از سرایت آتش سوزی، در فصل مشترک دو واحد باید یونولیت تخلیه شده و دیوار جداکننده دو واحد تا زیر بتن سقف سازه ای ادامه یابد. عدم رعایت این مورد نیز از مشکلات اساسی است.

این سیستم سقف با جایگزینی بلوک های یونولیتی (پلی استایرن) به جای بلوک سفالی ضعیف تر و غیراستانداردتر می شود؛ زیرا:

1- یونولیت ها باید کندسوز باشند. عدم کندسوز بودن از مشکلات اساسی بلوک های یونولیتی است. در واقع ضوابط حریق در این نوع بلوک ها رعایت نمی شود.

2- بدلیل آنکه در بسیاری از کارگاه های تولیدی افراد سودجو مبادرت به تولید بلوک های یونولیتی می نمایند، چگالی این بلوک ها در حدود 7-8 کیلوگرم بر مترمکعب است، در حالیکه مطابق آیین نامه چگالی بلوک های یونولیتی باید در حدود 13-14 کیلوگرم بر مترمکعب باشد. پیامد این امر تغییر حجم یونولیت زیر بار ناشی از بتن ریزی می باشد. زیرا بلوک ها تا زمان گرفتن بتن و سخت شدن آن به عنوان قالب عمل می کنند.بدین ترتیب به جای 5cm بتن ریزی روی بلوک فراتر از 7cm بتن ریزی می کنیم و نه تنها بار سقف کاسته نشده که به مراتب افزایش پیدا می کند. همچنین این کاهش ارتفاع منجر به نزدیک شدن بدنه یونولیت به جان تیرچه شده و کاهش شدید عرض جان تیر T شکل را موجب می گردد، به طوری که جان 3-4 سانتیمتر تقلیل یافته و عملا تمام فرضیات طراحی از بین می رود.

3- در صورت عدم اجرای رابیتس یا توری مرغی، اندود گچ و گچ و خاک روی یونولیت پس از مدتی دچار ترک خوردگی و فروریزش می شود. بر خلاف تبلیغاتِ سازندگان مصالح یونولیتی که شیار را مجوز اجرای مستقیم نازک کاری می دانند، آیین نامه آن را رد می کند. بعلاوه ضخامت لازم گچ مطابق ضوابط حریق بر روی یونولیت ها تامین نمی شود و در آتش سوزی های کوچک تمام سقف فرو می ریزد.

4- مطابق آیین نامه اگر از سیستم سقف یونولیت و تیرچه استفاده گردد، به منظور جلوگیری از سرایت آتش سوزی، در فصل مشترک دو واحد باید یونولیت تخلیه شده و دیوار جداکننده دو واحد تا زیر بتن سقف سازه ای ادامه یابد. عدم رعایت این مورد نیز از مشکلات اساسی است.

عدم رعایت تکیه گاه کافی تیرچه ها بر روی تیر (فلش آبی رنگ)، چسبیدن یونولیت ها به آرماتورهای تیر که مانع پوشش مناسب بتن بر روی آرماتور می گردد (فلش قرمز رنگ).

یکنواخت نبودن و بعضا بسته شدن مقطع تای بیم ها

یکنواخت نبودن و بعضا بسته شدن مقطع تای بیم ها

باریک شدن مقطع تیرچه ها خصوصا در بلوک های یونولیتی و کم شدن مقاومت سقف

کم بودن کاور تیرچه ها و مقاومت کم آن در برابر خوردگی و آتش سوزی